Οι Τουρκικές εκλογές ο Ιμάμογλου και οι αφελείς.
Την προηγούμενη εβδομάδα οι “φίλοι” και Νατοϊκοί “σύμμαχοι” μας Τούρκοι είχαν δημοτικές
εκλογές. Σε αυτές το κυβερνόν κόμμα του Ερντογάν υπέστη μια σοβαρή ήττα. Το Κεμαλικό
Ρεπουμπλικανικό κόμμα στο οποίο ανήκει και ο Ιμάμογλου θριάμβευσε μεταξύ άλλων και στις 3
πιο σημαντικές πόλεις της Τουρκίας Άγκυρα και κατεχόμενες Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη. Τα
Ελληνικά ΜΜΕ έδιναν την εντύπωση ότι μόνο που δεν δάκρυσαν από χαρά για την ήττα του
Ερντογάν, θεωρώντας ότι αν χάσει ο Ερντογάν και κερδίσουν οι αντίπαλοι του θα ωφεληθεί η
Ελλάδα.
Δυστυχώς όμως για όλους τους αφελείς ανάμεσα τους και πολλοί κυβερνώντες ξεχνούν την σοφή
παροιμία του λαού μας … “Ο λύκος και αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε
ούτε την κεφαλή του”. Οι Τούρκοι είναι Τούρκοι όποια προβιά και αν φορέσουν. Είναι αυτοί που
για περισσότερο από 1.000 χρόνια όταν έφτασαν στα “λημέρια” μας προσπάθησαν να μας
κατακτήσουν, αφομοιώσουν, εξισλαμίσουν, εξαφανίσουν. Μας πήραν την Βασιλεύουσα , την
Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη, κατέχουν εδώ και 50 χρόνια την μισή περίπου Κύπρο μας. Με
την συνενοχή Ελληνόφωνων πολιτικών γκρίζωναν το Αιγαίο μας, μας απειλούν με casus belli. Η
εξωτερική πολιτική τους είναι μία – ασχέτως του ποιος κυβερνάει- εχθρική προς την Ελλάδα και την
Ορθοδοξία. Ο Ιμάμογλου είναι αυτός που ανταγωνίζεται τον Ερντογάν στο ποιος θα διοργανώσει
τις πιο ανθελληνικές φιέστες κάθε 29η Μαΐου όταν οι μεμέτηδες εορτάζουν την κατάρρευση της
Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ. Είναι αυτός που ανήκει στους Κεμαλιστές, αυτούς που έχουν
ως ηγέτη και πρότυπο τους τον αρχισφαγέα του Μικρασιατικού και Ποντιακού Ελληνισμού Κεμάλ
Ατατούρκ. Των υπευθύνων 3 γενοκτονιών, των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας αλλά και
των Αρμενίων. Ιμάμογλου και Ερντογάν είναι οι δύο όψεις του ίδιου ανθελληνικού νομίσματος.
Την Ελλάδα δεν θα έπρεπε να την πολυαπασχολεί ποιος κυβερνά την Τουρκία. Όπως προανέφερα
είναι όλοι τους ίδιοι, μισέλληνες και όποτε τους ξαναδοθεί η ευκαιρία θα μας την
“ξαναφορέσουν”!! Την Ελλάδα και τους “αφελείς” διοικούντες της θα έπρεπε να τους απασχολεί
πολύ σοβαρά το πως κινείται η Τουρκία εξοπλιστικά, γεωπολιτικά και οικονομικά και να πράττουν
αναλόγως. Το πως η Τουρκία έχει φτάσει το ποσοστό εγχώριας παραγωγής αξιόπιστων οπλικών
συστημάτων για τις ένοπλες δυνάμεις της να ξεπερνά το 60% με στόχο επταετίας αυτό το ποσοστό
να υπερβαίνει το 85%, σε αντίθεση με την Ελλάδα που ενώ έχει την δυνατότητα και ικανότητα δεν
καταφέρνει να κατασκευάζει και παράγει σχεδόν τίποτα, απόρροια ανθελληνικών πρακτικών
ανίκανων διοικούντων. Το πως η Τουρκία μας έχει περικυκλώσει με βάσεις σε Αλβανία, Λιβύη,
Ερυθρά Θάλασσα και αλλού. Το πως η Τουρκία έχει καταστεί σαν έναν από τους μεγαλύτερους
κατασκευαστές και εξαγωγείς σε ολόκληρο τον κόσμο όλων των ειδών στρατιωτικών drones και
UAVS, ενώ εμείς αν και πρωτοπόροι στην έμπνευση και σχεδίαση του “Πήγασος”, λόγω “κάποιων
αόρατων χεριών” που καταχώνιασαν σε κάποια συρτάρια τα σχέδια είμαστε ουραγοί εξαρτώμενοι
από άλλους. Το πως η Τουρκία σε ενδεχόμενη πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα θα είναι
αυτόνομη- αυτάρκης και με συνεχή ροή πυρομαχικών, οπλικών συστημάτων και καυσίμων λόγω
εγχώριας παραγωγής, ενώ εμείς θα είμαστε απόλυτα εξαρτώμενοι από τους προμηθευτές μας. Το
πως η Τουρκία ασχέτως του ποιος την κυβερνά μας πλημυρίζει με μουσουλμάνους
λαθρομετανάστες και εμείς ανήμποροι απλά τους υποδεχόμαστε. Το πως η Τουρκία έχει
δημογραφική έξαρση ενώ εμείς βρισκόμαστε σε διαδικασία δημογραφικής αυτο- γενοκτονίας. Το
πως η Τουρκία είναι στους G20 (17η) και στους G10 των μαύρων οικονομίων, ενώ εμείς δεν είμαστε
πουθενά. Το πως η Τουρκία παίζει γεωπολιτική μπάλα και με τους Ρώσσους και με τους
Αμερικάνους. Πως εξελίσσεται σε περιφερειακή δύναμη με άμεση επιρροή σε Αλβανία, Σκόπια,
Βοσνία, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν, Παλαιστίνη. Με έμμεση επιρροή στην Ευρώπη μέσω των
εκατομμυρίων Τούρκων μεταναστών (μόνο στην Γερμανία είναι περί τα 5.000.000 που ψηφίζουν
κιόλας), στην συνεχώς αυξανόμενη επιρροή της σε όλο και πιο πολλές Αφρικανικές χώρες, αλλά και
στις ΗΠΑ όπου το κάποτε ανύπαρκτο Τουρκικό λόμπι πλέον είναι πανίσχυρο με πολύ μεγάλη
επιρροή κάτι το οποίο φάνηκε και στην περίπτωση των F16.
Αυτά και πολλά ακόμη θα έπρεπε να μας απασχολούν όχι το ποιος θα κερδίσει στις Τουρκικές
εκλογές, διότι εκεί όλοι οι πολιτικοί βάζουν την Τουρκία πάνω από όλα, ενώ εδώ βάζουν το κόμμα,
τα προσωπικά τους συμφέροντα και ενίοτε τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.
Για επικοινωνία στο ipanagiotaros@gmail.com
ΗΛΙΑΣ Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
ΠΟΛΙΤΚΙΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ