Κυπριακός ελληνισμός από την ΕΟΚΑ και τον αγώνα για ένωση στην απαξίωση και
ομοσπονδοποίηση.
Πρώτη Απριλίου 1955. Στην Αγγλοκρατούμενη Κύπρο ξεκινάει ένα από τα μεγαλύτερα
εθνικό- απελευθερωτικά αντάρτικα, με στόχο την ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα.
Η Μεγάλη Βρετανία είχε ήδη απωλέσει στη Μεσόγειο την Μάλτα και την Μέση Ανατολή.
Πάσχιζε να κρατήσει την διώρυγα του Σουέζ (που σύντομα θα την έχανε και αυτή) και την
Κύπρο. Μόνο το Γιβραλτάρ παρέμενε ασφαλής κτήση της. Εκεί που οι Άγγλοι
προσπαθούσαν να την κρατήσουν ως κτήση τους με υποσχέσεις, τεχνάσματα, δολοπλοκίες
αλλά και με τη βία.
Στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο προκειμένου να πείσουν τους Ελληνοκύπριους να ενταχθούν
και πολεμήσουν με τον Βρετανικό στρατό τους υποσχέθηκαν ως αντάλλαγμα την
αυτοδιάθεση τους. Και ενώ οι Ελληνοκύπριοι εντάχθηκαν και πολέμησαν μαζικά, οι Άγγλοι
μόλις τελείωσε ο πόλεμος αθέτησαν την υπόσχεσή τους. Καμία αυτοδιάθεση για την Κύπρο.
Η Μεγαλόνησος έβραζε. Η μητέρα Ελλάς εγκλωβισμένη στο συμμοριτοπόλεμο με την
κομμουνιστική πανούκλα δεν μπορούσε να διεκδικήσει ούτε την Βόρειο Ήπειρο ούτε την
Κύπρο στον διαμοιρασμό που γινόταν μεταξύ των νικητών. Η Ελλάς παρότι ανάμεσα στους
νικητές αδικήθηκε κατάφορα. Το Βορειοηπειρωτικό θάφτηκε πίσω από το σιδηρόφρακτη
κομμουνιστική Αλβανία του αιμοδιψούς Ενβέρ Χότζα.
Για το Κυπριακό ζήτημα η Ελληνική κυβέρνηση του Παπάγου κατέφυγε δις στον ΟΗΕ. Την
πρώτη φορά ο ΟΗΕ μας “γείωσε”, την δεύτερη δεν το έφερε καν προς συζήτηση. Τότε ήταν
που ανέλαβε δράση ο ηρωικός Γεώργιος Γρίβας “Διγενής”, ένας εκ Κύπρου ορμώμενος
αξιωματικός του Ελληνικού στρατού. Ήταν ο ιδρυτής της αντιστασιακής οργάνωσης “Χ“ που
πολέμησε τον Γερμανικό κατακτητή στην Αθήνα όπου και έδρευε, ενώ συνέβαλε τα μέγιστα
στην απόκρουση της κομμουνιστικής ανταρσίας στα Δεκεμβριανά του 1944 στην Αθήνα,
αλλά και στην συντριβή των ξενοκίνητων κομμουνιστικών κατσαρίδων.
Ο “Διγενής” κατέβηκε μυστικά στην Κύπρο το 1951 και οργάνωσε με απόλυτη μυστικότητα
ένα από τα αποτελεσματικότερα αντάρτικα σε όλη τη γη προκειμένου να υλοποιήσει το
δημοψήφισμα του 1950 στο οποίο άνω του 96% των Ελληνοκυπρίων ήθελε ένωση με την
Ελλάδα. Η ΕΟΚΑ, η αντιστασιακή οργάνωση που ίδρυσε έκανε την πρώτη εκκωφαντική
εμφάνισή της την 1η Απριλίου 1955. Έκτοτε και για 4 χρόνια έχοντας την καθολική αρωγή
και συμμετοχή των Ελληνοκυπρίων (πλην των κομμουνιστών του ΑΚΕΛ) “χόρεψε” την
Αγγλική Αυτοκρατορία. Το αντάρτικο της ΕΟΚΑ διδάσκεται σε όλες τις στρατιωτικές σχολές
του κόσμου. Το όνειρο για ένωση έμοιαζε να γίνεται πραγματικότητα.
Δυστυχώς όμως οι δολοπλόκοι Άγγλοι αφού δεν μπορούσαν να κρατήσουν το νησί υπό
την κυριαρχία τους και επ΄ουδενί δεν επιθυμούσαν ένωση με την Ελλάδα κατάφεραν και
έβαλαν δύο ανυπέρβλητα όπως φάνηκε αργότερα εμπόδια. A) Έβαλαν μαζί με τον
“εθνάρχη” Καραμανλή τους μέχρι τότε παντελώς αμέτοχους Τούρκους στο παιχνίδι, και Β)
έστρεψαν τις διαπραγματεύσεις όχι προς την ένωση που ήταν το ποθούμενο, αλλά στη
δημιουργία ενός “γιαλαντζί ανεξάρτητου” κράτους με 3 εγγυήτριες δυνάμεις. Εκτός από την
Ελλάδα συνεγγυήτριες (τρομάρα μας) θα ήταν η Αγγλία και η Τουρκία! Οι προδοτικές
συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου1959 επισφράγισαν τις μεθοδεύσεις των Άγγλων.
Επιπροσθέτως οι Άγγλοι κράτησαν δύο τεραστίων διαστάσεων βάσεις όπου ακόμα και
σήμερα θεωρούνται βρετανικό έδαφος!! Έκτοτε οι Τούρκοι από αμέτοχοι έγιναν βασικοί
παίκτες του Κυπριακού.
Παρόλες της εντάσεις που υπήρξαν μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων τη
δεκαετία του 1960 στις αρχές της δεκαετίας του 1970, παρά τα όσα διαδίδουν οι πολέμιοι
του καθεστώτος Παπαδόπουλου, οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό βρισκόντουσαν σε
πολύ καλό δρόμο. Με την ανατροπή Παπαδόπουλου από τον Ιωαννίδη όμως τα δεδομένα
άλλαξαν δραματικά επί τα χείρω. Οι επωφελείς για την Κύπρο διπλωματικές ενέργειες του
Γεωργίου Παπαδόπουλου, έδωσαν τη θέση τους σε ένα καλών προθέσεων αλλά κάκιστα
προετοιμασμένο και εκ των έσω προδομένο πραξικόπημα στην Κύπρο, το οποίο οδήγησε
σε μία σειρά καταστροφικών αλυσιδωτών αντιδράσεων για το μέλλον της.
Ο Μακάριος από το βήμα του ΟΗΕ ζήτησε και ουσιαστικά έδωσε το πράσινο φως για την
επέμβαση των Τούρκων (ως συνεγγυήτρια δύναμη) στις 20 Ιουλίου 1974 στον Αττίλα1. Η
απόλυτη στρατιωτική υπεροπλία των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων (απόρροια των
μεγάλων εξοπλιστικών προγραμμάτων του καθεστώτος Παπαδόπουλου) έμεινε
σκανδαλωδώς αδρανής. Το “διαβρωμένο” καθεστώς τους σκληρού Ιωαννίδη σήκωσε λευκή
πετσέτα. Οι προδοσίες εκ των έσω εξοργιστικές και μοιραίες. Ούτε Phantom, ούτε
υποβρύχια, ούτε τίποτα. Εάν είχαν χρησιμοποιηθεί όπως και τα υπόλοιπα οπλικά
συστήματα που διέθετε η Ελλάς στο οπλοστάσιο της, η αποβίβαση (δεν ήταν ούτε καν
απόβαση) του Αττίλα1 θα κατέληγε στον πάτο της θάλασσας.
Μεταξύ Αττίλα1 και 2 και ενώ υποτίθεται ότι υπήρχε εκεχειρία οι Τούρκοι συνέχιζαν κατά
παράβαση, ανενόχλητοι να αποβιβάζουν όπλα και στρατό. Στον αντίποδα οι Έλληνες
θυσίασαν την Κύπρο για την “επαναφορά της δημοκρατίας”. Όπως είχε πει και ο “εθνάρχης”
“Η Κύπρος κείται μακράν”.
Έκτοτε η Κύπρος είναι διχοτομημένη. Οι 1.619 αγνοούμενοι -πλην τις εξαιρέσεις της
ανάκτησης κάποιων οστών- παραμένουν αγνοούμενοι. Οι τούρκοι έποικοι στα κατεχόμενα
αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο. Σε λίγα χρόνια οι Ελληνοκύπριοι οι οποίοι αποτελούσαν
το 82% του νησιού το 1974 θα είναι μειονότητα. Αν στους έποικους προσθέσουμε και τις
οργανωμένες συνεχής μαζικές αφίξεις μουσουλμάνων λαθρομεταναστών τότε η αλλοίωση
της σύνθεσης του πληθυσμού θα συντελεστεί πολύ πιο γρήγορα.
Η οποία διαδικασία δίκαιης επίλυσης της κατοχής του 37% της νήσου από τους Τούρκους
θα είχε σκοπίμως βαλτώσει. Οι Έλληνες και Κύπριοι νεοταξίτες ηγέτες ήθελαν να
επιβάλλουν το προδοτικό σχέδιο Ανάν, το οποίο μιλούσε για διζωνική δικοινοτική
ομοσπονδία. Εμπόδιό τους ο τότε πραγματικός ηγέτης της Κύπρου Τάσος Παπαδόπουλος,
ο οποίος μέσω του δημοψηφίσματος που διοργάνωσε το 2004 το 76% των Ελληνοκυπρίων
ψήφισε “όχι” στο σχέδιο Ανάν σώζοντας προσωρινά την παρτίδα. Λέω προσωρινά διότι
έκτοτε κατά πάγια τακτική οι Ελλαδίτες και Κύπριοι ηγέτες ξεδιάντροπά αγνοούν τα θέλω
των λαών τους και εντελώς αυθαίρετα προωθούν το μετονομασμένο σχέδιο Ανάν της
διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας ως την εθνική θέση Ελλάδος Κύπρου!
Δυστυχώς στο Κυπριακό όπως και τα υπόλοιπα ανοιχτά ζητήματα του Ελληνισμού
(Ελληνοτουρκικά, Βορειοηπειρωτικό) έχουν βαλτώσει, σκοπίμως έχουν κουράσει, και θα
επιλυθούν με τον χειρότερο τρόπο για τα εθνικά συμφέροντα όπως έγινε με το Μακεδονικό,
όπου παρά τα θέλω τη συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, πέρασαν τα θέλω των
μειοδοτών. Όπως όλα δείχνουν τα επόμενα δύο χρόνια θα υπάρξει πακέτο “επίλυση” του
Κυπριακού και των Ελληνοτουρκικών ζητημάτων, σαφώς εις βάρος Ελλάδος και Κύπρου.
Για επικοινωνία στο ipanagiotaros@gmail.com
Η.Κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ
ΦΥΛΑΚΕΣ ΔΟΜΟΚΟΥ